Zorgorganisaties in regio Gelderse Vallei hebben afspraken gemaakt rondom atriumfibrilleren
Zorgorganisaties in regio Gelderse Vallei hebben in 2022 afspraken gemaakt rondom atriumfibrilleren (AF). Patiënten met deze meest voorkomende hartritmestoornis worden hierdoor waar mogelijk behandeld en begeleid door de huisarts, en waar nodig verwezen naar het ziekenhuis. Wat zijn de ervaringen tot nu toe?
Wat is atriumfibrilleren?
‘Atriumfibrilleren is de meest voorkomende hartritmestoornis bij de volwassen mens’, aldus huisarts Qudrat Alikhil uit Veenendaal. ‘Bij atriumfibrilleren klopt het hart onregelmatig en meestal sneller, vaak met meer dan 100 slagen per minuut, terwijl men zich niet inspant.’ Het aantal patiënten met atriumfibrilleren gaat naar verwachting de komende jaren flink stijgen. Dit omdat steeds meer mensen ouder worden en doordat de overlevingskans bij hart- en vaatziekten/aandoeningen toeneemt.
Waarom zijn er afspraken gemaakt?
Alikhil: ‘Patiënten met AF hebben er baat bij dat zij in de toekomst op kwalitatief goede en betaalbare zorg kunnen rekenen.’ Regionale partijen in de Gelderse Vallei werken daarom samen en hebben afspraken gemaakt. Het uitgangspunt hierbij is de juiste zorg op de juiste plek, waarbij de zorg als mogelijk bij de huisarts wordt uitgevoerd en als nodig door het ziekenhuis wordt uitgevoerd.
Welke afspraken zijn er gemaakt?
De huisartsen en cardiologen hebben afspraken gemaakt wie doet wat wanneer.
Dit houdt ook in dat duidelijk is wanneer de huisarts naar de cardioloog verwijst en ook wanneer de cardioloog weer terugverwijst naar de huisarts.
Wat zijn de ervaringen tot nu toe?
Huisarts Alikhil is erg te spreken over de afspraken: ‘De afspraken zijn heel duidelijk voor iedereen. Voor mij als huisarts, maar ook voor de praktijkondersteuner (POH) en de cardioloog in het ziekenhuis. Ik weet waar ik op moet letten, de POH weet welke stappen we moeten doorlopen en het overleg met de cardioloog is een stuk makkelijker. Zo zijn de lijnen korter en is het direct duidelijk wat de reden van het overleg is. Maar het is vooral ook een soort geheugensteuntje.’
Patiënten merken eigenlijk geen verschil volgens de huisarts. En daar is de heer Schoeman het mee eens. ‘In oktober 2017 is bij mij atriumfibrilleren vastgesteld door de huisarts. We waren aan het wandelen, maar na 100 meter wilde het al niet meer. En dat terwijl we 4 dagen later op wandelvakantie zouden gaan.’ En toen ging het vlug. ‘De huisarts handelde snel, want hij had meteen door dat er iets niet klopte. ‘Je hebt een rusthartslag van 170’, zei hij. Ik werd rechtstreeks naar Ziekenhuis Gelderse Vallei doorgestuurd en aan de monitor gelegd. En daar kwam uit dat ik atriumfibrilleren heb.’ Na het ontslag uit het ziekenhuis nam Alikhil zijn patiënt weer op zich om de controles te doen. ‘Ik vind het fijn dat de huisarts deze controles kan doen’, aldus Schoeman. ‘Het is een stuk dichterbij en hij heeft snel en goed gehandeld. Hij weet wat hij moet controleren en testen en ik kan ook zelf bellen als ik merk dat er iets niet helemaal klopt.’
Bij de heer Van Kooten werd ook atriumfibrilleren vastgesteld. Maar in eerste instantie niet door de huisarts. ‘Vorig jaar mei kreeg ik een Apple Watch, en een week later kreeg ik een melding dat ik mogelijk atriumfibrilleren had en contact moest zoeken met mijn huisarts’, vertelt hij. Na 9 maanden – en meerdere meldingen in 1 nacht – heb ik de huisarts gebeld, die me graag wilde zien. Er werd een hartfilmpje gemaakt en ik kreeg een holter-ecg, om mijn hartslag gedurende 48 uur in de gaten te houden. De huisarts belde om te zeggen dat een afspraak met de cardioloog nodig was. En zo is het balletje gaan rollen.’
Cardioloog Ronald Walhout van Ziekenhuis Gelderse Vallei: ‘Onder huisartsen en praktijkondersteuners is er meer aandacht voor en kennis over atriumfibrilleren. Daardoor krijgen wij, als cardiologen, in het algemeen gerichtere vragen en verwijzingen. Daarnaast verwijzen we nu ook sneller terug naar de huisarts, veel patiënten vinden dat fijn.’
En de heer Schoeman? Ook hij heeft een Apple Watch die zijn hartritme bijhoudt. ‘Ideaal. Het is voor mij een signaal dat ik mijn medicijnen moet blijven gebruiken. En voor de huisarts is het fijn dat hij op mijn telefoon terug kan zien hoe vaak ik het heb gehad en hoe hoog mijn hartslag was.’ En de vakantie? ‘We zijn 1 dag later dan gepland alsnog op vakantie gegaan. Ik mocht nog niet wandelen, maar ik heb zeker genoten.’